Πέμπτη 10 Απριλίου 2014

«γλαυκ' αθήναζε»· παροιμία επι των μάτην τι πραττόντων, (ΗσυχιοςΓλωσσαι).

Αθηνά η νυκτία (Athene noctua)
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/dd/Athene_noctua_Macedonia.jpg/944px-Athene_noctua_Macedonia.jpg
Σημερα, ημερα Δευτερα 15.04.2013, που ειναι μια τυχαια ημερομηνια, συνεχιζω την ενοτητα σημειωσεων με τιτλο "think of Athens, again ..." για τον πυρηνα του κεντρου της Αθηνας, με την σειρα σημειωσεων «γλαυκ' αθήναζε» ξεροντας πως ΟΙ σχετικες ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ στους πολιτες απο τους «εγκυρους» διαχειριστες της κοινης γνωμης, ξεροντας πως ΑΔΙΚΩΣ ΚΟΠΙΑΖΩ, ξεροντας πως ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ενδιαφερον ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ για οσα εχουν ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ της Αθηνας και, συνακολουθα, της Ελλαδας.
Απο τις 28 Ιανουαριου 2012 που ανηρτησα το πρωτο σημειωμα («οικονομια, δημογραφια και κεντρικη Αθηνα»)

των αλμπουμ

«σημειωματα για την Αθηνα»


«F.A.Q. (1 – 12)»



και «ωδινεν ορος και ετεκεν μυν»


εκανα με τις διαδοχικες αναρτησεις μια μακρα σφυγμομετρηση σε ικανο δειγμα (φιλ)-Αθηναιων σχετικα με οσα εχουν πρωταρχικη σημασια για το μελλον της Αθηνας και, συνακολουθα, της Ελλαδας.
Η αισθηση της ματαιοτητας της προσπαθειας οφειλεται στην πολυ περιορισμενη, συχνα πρακτικα ανυπαρκτη, απηχιση των αναρτησεων μου.
Γιατι επιμενω, γινομενος μονοτονος και, ισως, δυσαρεστος;
Επιμενω γιατι:
   1. Ενδιαφερομαι για το κεντρο της Αθηνας.
   2. Ενοχλουμαι απο την ευθυνοφοβια μας ως πολιτες. Αποφευγουμε να ασχολουμαστε με αυτα απο τα οποια εξαρταται το παρον και το μελλον μας και, φυσικα, ασχολουνται αλλοι αποκομιζοντας, εις βαρος μας, το σχετικο κερδος τους.
Σε ο,τι ειναι αδυνατο να τα επηρεασουμε με ατομικες ή συλλογικες πραξεις (γιατι ειναι μεγαλης κλιμακας, ή πολυσυνθετα), ολοι, εκ του προχειρου, αισθανομαστε «ειδικοι» (αναλογα με την επικαιροτητα σεισμολογοι, οικολογοι, διεθνολογοι, οικονομολογοι κλπ κλπ.), εχουμε αποψεις και, συχνα, βεβαιοτητες.
Σε ο,τι μπορουμε να επηρεασουμε με ατομικες ή συλλογικες πραξεις (γιατι ειναι προσιτο απο αποψη κλιμακας, ή γιατι τα σχετικα κριτηρια ειναι ευνοητα) συνηθως αποφευγουμε να παρουμε θεση ή, το χειροτερο, κρυβουμε την ευθυνοφοβια μας δηλωνοντας πως «δεν ειμαστε ειδικοι».
Εξ αλλου για να διαμορφωσουμε αποψη επι της αρχης, σχετικα με οποιοδηποτε ζητημα, δεν απαιτειται ειδικευση, απαιτειται η σχετικη ΒΟΥΛΗΣΗ και ο ΚΟΙΝΟΣ ΝΟΥΣ.
   3. ΔΕΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΙ ΤΟΥΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΙΔΙΚΟΥΣ.
Η πειρα που αποκομισα απο το 2008 μεχρι σημερα με αφορμη την οικονομικη κριση και που την χρησιμοποιω πια σε καθε περιπτωση διδασκει πως πρεπει να μη δεχομαστε αβασανιστα τις διαβεβαιωσεις των αρμοδιων και τις γνωμες των ειδικων, αλλα, πρεπει να διαμορφωνουμε δικη μας γνωμη για τα θεματα που θεωρουμε πως μας αφορουν.
   Ανοιγει μεγαλη παρενθεση
   Για να δικαιολογησω την παραπανω θεση μου θα υπενθυμισω πως απο το 2008 μεχρι
   σημερα ειδαμε οτι ΔΙΑΨΕΥΣΘΗΚΑΝ ολες οι διαβεβαιωσεις των ΟΛΩΝ ΑΡΜΟΔΙΩΝ παραγοντων
   (πρωθυπουργων, υπουργων, τραπεζιτων,κλπ κλπ) σε ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΙΡΙΑΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΘΕΜΑΤΑ
   της οικονομιας και οτι οι ΕΙΔΙΚΟΙ λαμβανουν  ΑΛΛΗΛΟΣΥΓΚΡΟΥΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ (ετσι
   στα καθ΄ημας για την Ελλαδα υποτιθεται πως η σωστη επιλογη ειναι η σωτηρια των μεγαλων
   τραπεζων, η προστασια των καταθετων ανεξαρτητως ποσου και η ελευθερια στην κινηση
   κεφαλαιων, ενω για την Κυπρο υποτιθεται πως η σωστη επιλογη ειναι η πτωχευση των
   μεγαλων τραπεζων, η συμμετοχη των καταθετων στις ζημιες και οι περιορισμοι στην κινηση
   κεφαλαιων). 
   Τι σημαινουν τα παραπανω;
   Μα οτι.
   ΟΙ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΜΟΔΙΩΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΑΞΙΑ σε καμια περιπτωση
   και οτι
   ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΞΙΑ που εξαρταται απο την ειδικη, καθε φορα,
   περιπτωση.
   Ειδικα ομως την Κυριακη 07-04-2013 το βραδυ (με αφορμη τα εμποδια που τεθηκαν απο
   την τροϊκα στην συγχωνευση τηε Εθνικης τραπεζας με την Eurobank ειδαμε απροκαλυπτα
   πως οι γνωμες των ειδικων εχουν οχι μονο σχετικη αξια αλλα δεν ειναι καν σταθερες ακομη
   και για την ιδια περιπτωση, ενω οι διαβεβαιωσεις των αρμοδιων (υπουργων, πωθυπουργων)
   ειναι για τα σκουπιδια. 
   Κλεινει η μεγαλη παρενθεση
Καθενας που οριζει τον εαυτο του σαν φιλ-Αθηναιο, εχει την δικη του εκδοχη για την σημασια του ορου που ενδεχεται να ειναι ακομη και αντιθετη απο την εκδοχη καποιου αλλου (φιλ-Αθηναιου), κοινος παρονομαστης ομως ολων ειναι η επιθυμια μιας ευημερουσας Αθηνας, απο την οποια θα λαβει ή στην οποια θα δωσει καθεις αυτο που τον κανει φιλ-Αθηναιο.
Αυτο για το οποιο νομιζω πως δεν χρειαζονται «ειδικες» γνωσεις γιατι καθε Ελληνας (ακομη και ο πιο ασχετος ή αντιδραστικος) το εμαθε στην πραξη, απο την οικονομικη κριση, ειναι πως προϋποθεση της ευημεριας της Αθηνας ή της ευημεριας στην Αθηνα ειναι η ισχυρη τοπικη οικονομια και, πως ισχυρη ειναι η οικονομια που η παραγωγη της ειναι υψηλης προστιθεμενης αξιας και που εχει μεγαλο ποσοστο εξωστρεφειας.


Ειναι σαφες πως δεν χρειαζεται να μπει κανεις σε ειδικες (τεχνικες λεγομενες) λεπτομερεις που αφορουν το πως (κυριως) θα γινει κατι (αυτο πραγματι ειναι αντικειμενο των ειδικων) αλλα ειναι απαραιτητο να αποφασιζει κανεις τι θελει να γινει (που ειναι αντικειμενο του κυριου και κυριαρχου .