με αφορμη:
ενα αρνητικο σχολιο για το κτιριο της παραπανω φωτογραφιας που υπαρχει στο αλμπουμ "ΑΘΗΝΑ 14 ΜΑΪΟΥ 2011" του Νικου Βατοπουλου
Συνδεσμος στο παραπανω:
http://www.facebook.com/photo.php?fbid=10150181551102843&set=a.10150181549667843.308101.619222842&type=1Γιατι ειναι "κακο πραγμα";
Εγω, αντιθετα, το βρισκω καλο πραγμα και εξηγω την αποψη μου.
Οσον αφορα γενικα την μορφη του:
Εχει χρησιμοποιηθει το (τετριμενο αλλα παντα ενδιαφερον) θεμα των δυο ακραιων (λευκων εν προκειμενω) τοιχων / πυλωνων που οριζουν / πλαισιωνουν τον (κυριο) κτιριακο χωρο.
Ο τοιχος προς την οδο Καραγιωργη της Σερβιας που αποτελει την μια πλευρα της (υποχρεωτικης) αποτμησης της γωνιας και επιστεφει / περιβαλλει την προς τα εκει μικρη πτερυγα λειτουργει και ως κυριο συστημα αναφορας των συμβαντων των οψεων, (ο δευτερος ακραιος τοιχος (πρεπει να) ειναι η, επισης λευκη, καταληξη της μεσοτοιχιας προς την οδο Σταδιου). Μεταξυ αυτων των δυο (οπτικα) ισχυρων (και προβαλλοντων λογω λευκοτητας) στοιχειων με ενα (θεμιτο, επειδη ειναι κατανοητο πως ειναι τεχνικα εφικτο) τρυκ φαινεται σαν να μετεωριζονται οι πλακες των οροφων που υπερβαινουν (στην οδο Σταδιου) και διαπερνουν (στην οδο Καραγιωργη Σερβιας) τον χωρο που (περι)οριζεται απο τους δυο ακραιους τοιχους. Αξιοπροσεκτη (εσκεμμενη) ασυνεπεια ειναι η υποκατασταση μιας συμπαγους βασεως (ανεφικτης λογω υποχρεωτικης στοας) απο τους εμφανεις στυλους στο ισογειο, στο παταρι και στον 1ο οροφο που συναπαρτιζουν μαζυ με την μαρκιζα του παταριου ενα πυκνο πλεγμα που την υποκαθιστα (οι στυλοι στους υπολοιπους οροφους κρυβονται πισω απο τα υαλοπετασματα των οψεων για να επιτευχθει το εφε του μεταιωρισμου των πλακων).Συμπληρωματικα οσο αφορα την βαση πρεπει να αναφερθει και το (δυσκολο απο αποψη κατασκευης και συντηρησης και γι' αυτο αποφευγομενο - νομιζω πως δεν υπαρχει σε αλλο "συμβατικο" κτιριο) βυθιζομενο κατω απο το δαπεδο της στοας αλουμινενιο claustra ασφαλειας που συμβαλλει και αυτο στην υποκατασταση της (της βασης).
Η κατασκευη εχει ακριβεια, καλης ποιοτητας υλικα και (μαλλον) τεχνικη αρτιοτητα (δεν θυμαμαι να εχουν παρουσιασθει φθορες στις ορθομαρμαρωσεις και το βυθιζομενο claustra ηταν αναμφιβολα επιτευγμα).
Συνολικα η συνθεση των οψεων εχει γεωμετρικη σαφηνεια των σχηματων που ενισχυεται αφ' ενος απο την (επιτυχη) επιλογη στιβαρων υλικων για τα πληρη τμηματα (λευκο μαμαρο για τους δυο ακραιους τοιχους και πρασινο μαρμαρο για τις πλακες) και αφ' ετερου απο την υποχωρτηση των υαλοστασιων των κενων τμηματων.
Ειναι φανερο πως στο συγκεκριμμενο κτιριο, (ασφαλως ελλειψει αλλου πιο συγκεκριμμενου θεματος,που, αν ηθελε, επρεπε να υποβαλλει, μαζυ με το κτιριολογικο προγραμμα, ο εργοδοτης), επιλεχθηκε απο τον Βικελλα η (συνηθης τοτε) διαπραγματευση του θεματος του οπτιμιστικου δυναμισμου της μοντερνικοτητας.
Οσον αφορα ειδικα τις ζαρντινιερες με τα σπαραγγια: Τι θεση εχουν σ' αυτο το κτιριο;
Επι πολλα χρονια με ενοχλουσε η υπαρξη τους θεωρουσα πως ηταν μια ασυναρτησια, πως δεν ειχαν κανενα λογο υπαρξεως, το κτιριο ομως μαζυ με τα σπαραγγια του συνεχισε να με ενδιαφερει και, τελικα (στο διαστημα που αυτα, απο αφροντισια ασφαλως, ειχαν μεγαλωσει υπερβολικα), βρηκα μια απαντηση που ισως δεν ειναι η αληθης αποτελει ομως μια βολικη ερμηνεια που ολοκληρωνει τα αντιφατικα στοιχεια σε ενιαιο κατανοητο (κατα την γνωμη μου) συνολο. Ειναι, λοιπον, παιχνιδιαρικος σχολιασμος των αρχων που εκπροσωπει το ιδιο το κτιριο: αμφισβητηση της καθαροτητας και της λιτοτητας των μορφων, υπερβαση της τυπικης τακτικοτητας και των αυστηρων μονοσημαντων μηχανιστικων αντιστοιχιων της οργανωσης της συγγχρονης ζωης και μια ελαφρα ειρωνια της κυριαρχιας της τεχνολογιας (χωρις καμια σχεση με ενσωματωση της φυσης, αλλοιως θα υπηρχε ποικιλια φυτων, η με ανθοστολιστα μπαλκονια των παραδοσιακων ανθρωπινων κοινοτητων).
Το συγκεκριμμενο κτιριο ομως αποτελει και μια επιτυχη απαντηση στο ζητημα: "γυαλινη οψη στην ηλιολουστη μεσογειακη πλατεια Συνταγματος της Αθηνας" με χρηση (και) δομικων / παθητικων συστηματων σκιασεως και αερισμου των οψεων.
Το κτιριο *(βλεπε παρακατω την παραπομπη) εχει προβολους / σκιαστρα με (κατι το ιδιομορφο) κενα μεταξυ των πλακων των προβολων και της οψεως. Αυτα τα κενα επιτρεπουν στον κοντα στην (γυαλινη) οψη θερμο αερα να διαφευγει προς τα επανω ωστε να μη αυξανεται υπερβολικα η θερμοκρασια (της οψης).
Τα κτιρια ομως δεν εχουν μονο οψεις. Εχουν και κατοψεις και τομες και αυτες καθοριζουν το εσωτερικο τους που κατοικειται. Δυστυχως δεν εχω ανεβει στους οροφους, μου αρεσε ομως το μικρο καταστημα της τραπεζας στο ισογειο και παντα το προτιμουσα (μεχρι που νομιζω περιορισθηκε στην πωληση συναλλαγματος - θυμηθηκα τωρα και τις εκπληκτικες αφισες του ΕΟΤ που -δεν ξερω γιατι - διετιθεντο δωρεαν εκει).
Και κατι για τον Βικελα το κτιριο ειναι της περιοδου που και η αρχιτεκτονικη παραγωγη του ηταν σταθερα καλη.
Τελικα, κατα την εκτιμηση - αποτιμηση των κτιριων χρειαζεται καποια προσοχη σ' αυτο που πραγματικα βλεπουμε, λιγη καλη διαθεση και μια απροκαταληπτη ματια, γιατι, δεν ειναι παντα κακο ενα κτιριο που κτισθηκε στην θεση ενος αλλου παλαιοτερου.
Εχω λαθος στα παραπανω; και ειναι πραγματικα το κτιριο αυτο κακο πραγμα;
*(σε αντιθεση με το κτιριο στην γωνια της οδου Ερμου με την πλατεια Συνταγματος - πανω απο το Mc Donald's - που δεν εχει κανενα δομικο συστημα σκιασεως και αερισμου, με το κτιριο στην γωνια των οδων Φιλελληνων και Μητροπολεως που εχει μονο μπαλκονια - αλλα εχει αλλα ενδιαφεροντα χαρακτηριστικα - και με το κτιριο του υπουργειου Αναπτυξης - η καπως ετσι τλος παντων - επι της πλατειας Συνταγματος μεταξυ των οδων Ερμου και Μητροπολεως που εχει και προβολους και - αφυτευτες - ζαρντινιερες)
