Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

Το κρατος, ως ακαταλυτη οντοτητα, εστω και κουτσα στραβα η μιζερα θα εκσυγχρονισθει, οι επιχειρηματιες ομως θα τα καταφερουν η θα "ξεπουλησουν";

Αναρτηθηκε 10/02/2011 17:13:34 -- στο θεσεις/αντιθεσεις του  kathimerini.gr ως σχολιο στο αρθρο της 10/02/2011 του κ. Μπαμπη Παπαδημητριου "Τι ζηταει το Συμφωνο Ανταγωνιστικοτητας"

Ενδιαφερουσες ομολογουμενως οι ετυμολογικες και γλωσσολογικες πληροφοριες που αποκομισα διαβαζοντας τις πρωτες 268 απο τις 696 συνολικα λεξεις του αρθρου.
Προσωπικα μπορεσα να συγκρατησω μονο τρεις προτασεις: "η (αντίστοιχη) νοηματική γυμναστική απαιτεί ικανότητες σύνθεσης" αλλα  "ο τόπος δεν ευνοεί τη σύνθεση" και "χρήσιμο είναι να δείτε την αλυσίδα των εννοιών με την αντίστροφη φορά".
Διαβαζοντας τις υπολοιπες 428 λεξεις πληροφορηθηκα τους τρεις δεικτες και τα εξι σημεια που περιλαμβανονται στο γαλλογερμανικο σχεδιο για το συμφωνο ανταγωνιστικοτητας, και μερικες παραινεσεις προς τον πρωθυπουργο κ. Γ. Παπανδρεου.
Δυστυχως, ασφαλως λογω ελλειψεως χωρου (αφου δαπανηθηκαν 268 λεξεις στα γλωσσικα ζητηματα) οι πληροφοριες και παραινεσεις παρατιθενται χωρις "συνθεση" τους σε μια "αλυσιδα εννοιων" χωρις καταληξη σε ενα "χρησιμο συμπερασμα" και ετσι "το βαθυτερο νοημα διαφευγει".
Καθως "το βαθυτερο νοημα" (των πληροφοριων και των παραινεσεων) "διαφευγει", αναγκαστικα, "ο καθενας πρεπει να τις συνδυασει" (αυθαιρετα) "σε ενα νεο νοημα".

Το (αυθαιρετο και) κατα την (προσωπικη) γνωμη μου νοημα ειναι.
1. Κρατος: σταματισετε να τσαλαβουτατε στον απιθανο ελληνικο χυλο της ασαφειας των στοιχειων, τα περιθωρια για τους πασης φυσεως προσοδοφορους χειρισμους στενεψαν και θα αφορουν πια πολυ λιγους και συγκεκριμμενους. Οπως σε ολες τις ανεπτυγμενες δυτικες χωρες αλλωστε.
2. Επιχειρηματιες: ολες οι ρυθμισεις η απορρυθμισεις σε οτι αφορα το εργατικο και κοινωνικο κοστος ολοκληρωνονται συμφωνα με τις αναγκες και τα συμφεροντα σας. εκσυγχρονισετε και κανετε τις επιχειρησεις σας πραγματικα λειτουργικα κερδοφορες (με κρισιμο στοιχειο το περιβαλλον εισοδηματικης ενδειας). Οπως σε ολες τις ανεπτυγμενες δυτικες χωρες αλλωστε. Στο στο κατω κατω ζουμε στον φιλελευθερο καπιταλισμο και οι επιχειρησεις οφειλουν να παραγουν τον πλουτο (και οχι να τον απομυζουν παρασιτικα).

Η γνωμη μου ειναι πως, με καποια σχετικη παραταση του Διεθνους Οικονομικου Ελεγχου.
1. Το κρατος κουτσα στραβα θα τα καταφερει, δεν μπορει εξαλλου να αυτοκαταργηθει τελειως (ομως ποσων και ποιων το ενδιαφερον για ανιδιοτελη προσφορα σε πολιτικα αξιωματα θα παραμεινει ισχυρο υπο αυστηρο οικονομικο ελεγχο με καταργηση  των διαταξεων για την ευθυνη των υπουργων και την βουλευτικη ασυλια;).
2. Οι σημερα εν δρασει ελληνες επιχειρηματιες στην συντριπτικη πλειονοτητα τους (πρωην δασμοβιωτοι νυν κρατικοδιαιτοι και συνασπισμενοι σε καρτελ) δεν θα τα καταφερουν, θα ξεπουλησουν οσο οσο.
3. Πιεστικη ειναι η αναγκη εγκαθιδρυσης ενος συγχρονου κρατους δικαιου ωστε οι νεοι επιχειρηματιες που θα εγκατασταθουν να βρουν ετοιμο (και να μη διαμορφωσουν στα μετρα και τις αναγκες τους) ενα σταθερο φυσικο και οικονομικο χωρο (δεν ξερω αν προβλεπεται  στο μνημονιο με σαφηνεια).

Το κειμενο του αρθρου